رهایی از خودارضایی

رهایی از خودارضایی

برای ترک استمنا راه های متعددی وجود دارد که هر شخصی باید با شناخت و در نظر گرفتن شرایط خاص خود اقدام به ترک یا کاهش آن کند. برخی از این راهکارها عبارتند از:

نخستین گام برای درمان این عادت ناپسند، آن است که باور داشته باشید این مسأله درمان پذیر است. نورمن وینسنت پیل روان شناس آمریکایی چنین می گوید: «هرگز کلمه نمی شود را به کار نبرید؛ زیرا کاربرد آن یعنی قبول آن».

نکته دیگر تدریجی بودن درمان است. در حقیقت وقتی شما چند سال گرفتار این معضل بودید، نباید از خود انتظار داشته باشید در عرض چند روز یا چند هفته بتوانید این کار را ترک کنید؛ همین که به تدریج بتوانید از تعداد دفعات آن بکاهید، پیشرفت خوبی است.

برخی روان شناسان، خودارضایی را «مرض تنهایی» نام نهاده اند. این مطلب به خوبی نشان می دهد که تنهایی یکی از زمینه های ابتلا به خود ارضایی است؛ بنابراین نباید به هیچ عنوان تنها بمانید. زمینه تنها بودن خویش را از بین ببرید و بدین وسیله گامی بلند در جهت درمان بردارید.

حواس پنج گانه خود را کنترل نمایید؛ زیرا دیدن، شنیدن، لمس کردن و هرگونه ارتباط با مسائل جنسی، انسان را دائماً در حال تحریک نگه می دارد.

همان طور که حواس ظاهری نقش مهمی در تحریک میل جنسی دارند، فکر و خیال پردازی نیز سهم بسزایی در این زمینه دارند.

امام علی (علیه السلام) می فرماید:

«مَنْ کثُرَ فِکرُهُ فِی الْمَعَاصِی دَعَتْهُ إِلَیهَا؛

هرکس زیاد به فکر گناهان باشد، عاقبت به سمت گناه کشیده می شود».

سعی کنید همیشه موضوعاتی علمی، اجتماعی، سیاسی، اعتقادی، مذهبی و.. . برای فکر کردن در ذهن خود داشته باشید تا هر زمان که افکار و تخیلات جنسی به ذهن تان هجوم آورد با پرداختن به آن موضوعات خود را از شر افکار و وسوسه های شیطانی نجات بخشید.

معمولًا کسانی که گرفتار خودارضایی می شوند، اراده شان ضعیف شده و همین مسأله درمان را با مشکل مواجه می سازد؛ بنابراین سعی کنید اراده خود را تقویت نمایید. ویکتور پوشه- روان شناس فرانسوی- در مورد خود ارضایی می گوید: افراد مبتلا به این عادت شوم، هر روز به دفعات مختلف با تمرکز فکر به خود بگویند:

«من به خوبی قادرم این عادت بد را از خود دور کنم، من قادرم».

تکرار این عبارت ساده، اثر عجیبی در تقویت اراده و روحیه دارد.

از فعالیت های کاهنده تحریک به عنوان مثال دوش گرفتن با آب خنک استفاده نمایید. شستن بدن به خصوص اعضای تناسلی با آب سرد، برای خنثی نمودن تحریکات جنسی مؤثر است. هر وقت افکار جنسی به ذهن شما آمد و تحریک شدید، اگر می توانید با آب سرد دوش بگیرید و یا اعضای تناسلی خود را با آب سرد بشویید تا شهوت تان تعدیل گردد؛ البته این کار درصورتی توصیه می شود که عوارض منفی همچون ایجاد و یا تشدید بیماری در پی نباشد.

اگر در فاصله زمانی که برای خود در نظر می گیرید، موفق به ترک این عمل شدید خود را تشویق کرده و به خود جایزه دهید؛ ولی چنانچه در فاصله مشخص شده باز هم مرتکب خودارضایی شدید برای خود تنبیهی در نظر بگیرد. سعی کنید خود را به چیزی تشویق کنید که به شما انگیزه ادامه درمان دهد و موجب استواری در تصمیم تان گردد. همچنین تنبیه و جریمه نیز به گونه ای باشد که قدرت بازدارندگی بالایی داشته باشد؛ به طوری که هروقت اراده کردید خودارضایی کنید، تلخی آن به ذهن تان آمده و مانعی در انجام خودارضایی باشد.

زیاد قرآن بخوانید و درباره معانی آیات آن فکر کنید.

برای اوقات فراغت خود برنامه داشته و آن را با مطالعه، ورزش، عبادت و… پر کنید.

هفته ای یکی دو روز، روزه مستحبی بگیرد. روزه داری علاوه بر اینکه نیروی روانی شما را به طرف معنویت جهت می دهد، همچنین موجب می گردد تا انرژی ذخیره شده در بدن شما کاهش یابد که به نوبه خود، در کاهش میل جنسی تان مؤثر است.

اگر توان روزه داری ندارید و یا شرایط روزه گرفتن برای تان مهیا نیست، حداقل، میزان مصرف غذا را کاهش و فاصله وعده های غذایی را افزایش دهید.

حتی المقدور از خوردن مواد غذایی محرک مانند: خرما، پیاز، فلفل، تخم مرغ، گوشت قرمز، غذاهای پرچرب، اجتناب و یا به میزان ضرورت اکتفا کنید.

قبل از خواب حتماً مثانه خود را تخلیه نمایید.

زمانی به رختخواب بروید که خستگی غلبه کرده و به سرعت به خواب بروید.

هرگز به رو نخوابید و سعی نمایید هنگام خواب سر و دست های تان از زیر پتو و لحاف بیرون باشد.

به بدن عریان خود در آینه و حمام نگاه نکنید و تا جایی که می توانید زیاد در حمام نمانید.

در مورد آسیب ها و عوارض جسمانی (مانند ضعف و تحلیل انرژی جسمانی، ضعف بینایی، ناتوانی جنسی نظیر زودانزالی)، روحی- روانی (مانند ضعف حافظه و از دست رفتن قدرت تمرکز، اضطراب و افسردگی، زودرنجی، پرخاشگری و بداخلاقی)، اجتماعی (مانند انزوا و گوشه گیری) و معنوی که ممکن است بر اثر خودارضایی گریبان گیرتان شود فکر کنید.

از لباس های زیر با جنس پلاستیکی استفاده نکنید.

اگر امکان ازدواج برایتان فراهم است، اقدام به ازدواج کنید.

تقوا و معنویت را در وجود خویش پرورش دهید. همه آنچه بیان شد، به نحوی می توانند در پیشگیری از انحرافات اخلاقی و طغیان شهوت و غریزه جنسی نقش داشته باشند، اما آن چه بیش از همه ضروری است و به صورت زیربنایی در شخصیت و رفتار جوانی همچون شما مؤثر است، پرورش معنویت و تقویت ایمان و تقوای الهی است. با تقویت ایمان و نیروی اراده، بدون شک بخشی از مشکلات به ویژه در زمینه غریزه جنسی درمان می شود. اگر از ته دل باور نمایید که خداوند تمام اعمال و رفتار شما را می بیند و براساس عملکردتان به شما پاداش می دهد در این صورت احتمال اینکه مرتکب گناه نشوید بسیار زیاد است.

به یاد مرگ و قیامت باشید؛ زیرا از جمله عوامل مهمی که نقش زیادی در کنترل غریزه جنسی دارد، یاد مرگ و قیامت است.

حضرت علی (علیه السلام) می فرماید:

«مَن أکثَرَ مِن ذِکرِ الآخِرةِ قَلَّتْ مَعصیتُهُ؛

هر کس که زیاد به یاد آخرت باشد، کمتر گناه می کند».